επαπόλλυμι

ἐπαπόλλυμι και έπαπολλύω (Α)

1. καταστρέφω κάποιον, τόν εξολοθρεύω επί πλέον ή μετά από άλλον

2. (μέσ. παρακμ.) ἐπαπόλωλα

πεθαίνω, αφανίζομαι μετά από άλλον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + απόλλυμι «χάνω, καταστρέφω»].